விருந்தோம்பல்
தமிழர் பண்பாட்டின் உயரிய பண்பு
விருந்தோம்பல் என்பது விருந்தினரை அன்புடன் வரவேற்று, அவர்களுக்கு உணவு, தங்குமிடம், பாதுகாப்பு போன்றவற்றை வழங்கும் உயரிய பண்பாகும். தமிழர் பண்பாட்டில், விருந்தோம்பல் முக்கியமான இடத்தைப் பெற்றுள்ளது. விருந்தினர்களின் முகம் மலர்வதைப் பார்த்து அகமகிழ்வது தமிழர்களின் தனிச்சிறப்பாகும். ஏழ்மையிலும் கூட, ஒரு பகுதி தானியத்தைப் பாதுகாத்து வைத்து, திடீரென வரும் வழிப்போக்கர்களுக்கு விருந்து வழங்கும் பழக்கம் தமிழருக்கு உண்டு.
விருந்தோம்பலின் இலக்கியச் சான்றுகள்
தமிழ் இலக்கியங்களில், விருந்தோம்பலின் முக்கியத்துவம் பல இடங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. திருக்குறளில், விருந்தோம்பலுக்கென ஒரு அதிகாரமே உள்ளது, இது விருந்தோம்பலின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்துகிறது. உதாரணként, திருக்குறள் கூறுகிறது:
“இருந்தோம்பி இல்வாழ்வ தெல்லாம் விருந்தோம்பி வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு.” (குறள் 81)
இதில், இல்லற வாழ்க்கையின் முக்கியத்துவம் விருந்தினரைப் போற்றுவதில் இருப்பதாக வள்ளுவர் விளக்குகிறார்.
மேலும், தொல்காப்பியம்,
“விருந்து புறந்தருதலும் சுற்றம் ஓம்பலும்” (தொல்.கற்பு.11)
என்று கூறி, விருந்தோம்பலின் முக்கியத்துவத்தை முன்வைக்கிறது.
விருந்தோம்பலின் நடைமுறை
தமிழர் வாழ்க்கையில், விருந்தோம்பல் ஒரு அன்றாட நடைமுறையாக இருந்தது. அவர்கள், விருந்தினரை முகம் மலர்ந்து வரவேற்று, அவர்களுக்கு உணவு வழங்கி, அன்புடன் நடத்தினர். இது, சமூக ஒற்றுமை மற்றும் அன்பை வளர்த்தது. விருந்தினரை வரவேற்காமல், தனியாக உண்பது, சாவாமருந்தாக இருந்தாலும் விரும்பத்தக்கது அல்ல என்று திருக்குறள் கூறுகிறது:
“விருந்து புறத்ததாத் தானுண்டல் சாவா மருந்தெனினும் வேண்டற்பாற் றன்று.” (குறள் 82)
இதனால், விருந்தோம்பலின் உயர்ந்த பண்பை நாம் உணரலாம்.
விருந்தோம்பலின் நன்மைகள்
விருந்தோம்பல், சமூகத்தில் அன்பு, கருணை, ஒற்றுமை போன்ற நல்லுணர்வுகளை வளர்க்கிறது. விருந்தினரை அன்புடன் வரவேற்பதால், அவர்களுக்கும், நமக்கும் இடையில் நல்லுறவு உருவாகிறது. மேலும், விருந்தோம்பல், சமூகத்தின் நலனையும், ஒற்றுமையையும் மேம்படுத்துகிறது.
விருந்தோம்பல் என்பது தமிழர் பண்பாட்டின் அடையாளமாகும். இன்றைய காலத்திலும், இந்த உயரிய பண்பாட்டை நாம் கடைப்பிடித்து, அடுத்த தலைமுறைக்கு எடுத்துச் செல்ல வேண்டும். இது, சமூகத்தில் அன்பும், ஒற்றுமையும் வளர்க்கும்.